شیخ صدوق در حدیثی طولانی از حضرت رسول (صل الله علیه
واله)روایت کرده که هر کس نمّامی وسخن چینی کند مابین
دونفر,حق تعالی مسلط کند در قبر بر او آتشی راکه اورا تا روز
قیامت بسوزاند ;وچون از قبر بیرون آید,براو چهار مار سیاه
وبزرگ که گوشت اورا به دندان بکند مسلط فرماید تا داخل جهنم
شود.
ای جابر! هرکه ماه رمضان بر او وارد شد و 1-روزهایش را روزه گرفت. 2-قسمتی از شبهایش را بیدار ماند. 3-دامنش را پاک نگه داشت. 4-زبانش را محافظت کرد. 5-چشمش را (از حرام) پوشید. 6-از اذیت کردن(به مردم) دست کشید. ، از گناهان بیرون آید، همانند روزی که از مادر به دنیا آمده باشد. جابر گفت: عرض کردم: فدایت گردم! این چه حدیث خوبی است! ان حضرت فرمود: وچه شرطهای سختی دارد./ثواب الاعمال،ص58.
امام حسین (ع) فرمود:
هرکی در دوران غیبت قائم ما، بر ولایت ما ، ثابت قدم باشد، خداوند پاداش هزار شهید بدر و احد به او عطا می فرماید./ کشف الغمه، ج3،ص312.
امام موسی کاظم(ع) فرمود:
خوشا به حال شیعیان ما که در غیبت قائم ما بر محبت و ولایت ما و بیزاری از دشمنان ما پایدار ماندند. آنها از ما و ما از آنهاییم. همانا آنان همت ما را پذیرفتند، ما هم آنان را به عنوان شیعیان خود پذیرفتیم. خوشا به حال آنها و باز هم خوشا به حال آنها. به خدا قسم، آنان در روز قیامت در درجه ما و در کنار ما هستند./ الزام الناصب،ص68.
امام جواد(ع) فرمود:
بهترین اعمال شیعیان ما، انتظار فرج است./غیبت نعمانی، ص180.